leki

Różne sposoby przyjmowania leków na reumatoidalne zapalenie stawów

Lekarz może przepisać różne leki w celu leczenia zapalenia stawów i jego objawów. Oto rzut oka na metody przyjmowania różnych leków na zapalenie stawów.

Wielu chorych po 4 miesiącach w reumatoidalnym zapaleniu stawów notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

Leki doustne

Wiele leków przyjmowanych w związku z zapalenie stawów – w tym paracetamol, niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), niektóre leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby (DMARDs) oraz kortykosteroidy – są w formie tabletek. Instrukcje są różne, ale zwykle połykasz pigułkę popijając łykiem wody. Ulotka może także określać, czy wziąć lek na pełny żołądek, ale to może mieć znaczenie, co się je i pije . Kiedy organizm trawi pigułkę, jej zawartość zostanie wchłonięta do krwiobiegu i zaczyna działanie.

Porozmawiaj z lekarzem zanim spróbujesz ciąć, kruszyć lub żuć tabletkę. Podczas gdy niektóre LMPCh można przyjąć jako dawkę podzieloną, istnieją inne, które należy połykać w całości. Jeśli masz problemy z połykaniem tabletek, niektóre leki są dostępne w postaci cieczy.

Leki do stosowania miejscowego

Leki o działaniu miejscowym dostarczane są przez skórę. NLPZ, salicylany i kapsaicyna są dostępne w postaci kremów lub żeli, które można wcierać w skórę. Leki opioidowe, NLPZ i lidokaina są dostępne w postaci plastra do aplikacji na skórę. Plaster zapewnia stałą dawkę leku do krwiobiegu przez kilku godzin. Plaster pozostawia się na 12h lub dłużej, w zależności od rodzaju leku, a następnie zdejmuje się go. Jeśli masz łuszczycowe zapalenie stawów lub inne schorzenia skóry, należy skonsultować się z lekarzem przed użyciem miejscowego leku.

Najnowsze badania dowodzą, iż L-formy bakterii są przyczyną choroby

Samodzielnie wykonywane iniekcje

Niektórzy ludzie podejmują metotreksat w postaci wstrzyknięć, ponieważ może to być bardziej skuteczne. Kilka leków biologicznych (podgrupa DMARD) muszą być wstrzykiwane, ponieważ nie występują w postaci pigułki. Choć strasznym może się wydawać użycie igły na sobie, twój lekarz lub pielęgniarka powinni pokazać ci jak przygotować i podać sobie zastrzyk. Powinieneś pojąć to bardzo szybko. Jeśli nie chcesz tego robić samodzielnie, poproś znajomego lub członka rodziny.

Są dwa sposoby podawania zastrzyków w zależności od leku: poprzez strzykawki do autoiniekcji lub klasyczne strzykawki. Niektóre zastrzyki powinny być przechowywane w lodówce. Jeśli często podróżujesz do pracy lub dla rozrywki, należy zaplanować z wyprzedzeniem aby mieć dostęp do lodówki.
Igła jest krótsza niż przy zastrzykach które są dawane w gabinecie lekarza. Umieszcza się igłę w obszarze tkanki tłuszczowej pomiędzy skórą a mięśniami – tzw. warstwa podskórna. Najlepsze miejsce na wykonanie zastrzyku to bok uda, lub dolna część brzucha (kilka cali od pępka). Jeśli ktoś ci pomaga, może podać zastrzyk w tylną część ramienia. Nie wykonuj zastrzyku za każdym razem w to samo miejsce aby uniknąć bólu. Na początku, możesz pocierać skórę kostką lodu aby znieczulić obszar. Następnie należy oczyścić skórę wacikiem nasączonym alkoholem.

W automatycznych strzykawkach, lek znajduje się już wewnątrz. Wystarczy zdjąć osłonkę i trzymać blisko skóry, następnie docisnąć i przytrzymać przycisk wstrzykując lek do warstwy podskórnej.
Klasyczne strzykawki mogą być napełnione lub puste. Puste należy napełnić z fiolki wielokrotnego użycia. Chwytasz skórę wraz z tkanką tłuszczową, szybko wprowadzasz igłę i popychasz tłok wprowadzając lek pod skórę.

Kiedy skończysz wstrzykiwania z użyciem automatycznej lub tradycyjnej strzykawki, usuwasz igłę do specjalnego pojemnika, który można nabyć w aptece. Po wstrzyknięciu u niektórych osób mogą pojawić się reakcje skórne w miejscu nakłucia, jak zaczerwienienie, swędzenie, ból, wysypki. Jeśli te objawy pojawią się, należy skonsultować się z lekarzem.

Wlewy

Kilka leków biologicznych musi być podana bezpośrednio do krwiobiegu, by były skuteczne. Mogą zostać podane we wlewie poprzez igłę umieszczoną w żyle (IV). Musisz udać się do lekarza lub szpitala by przyjąć dawkę leku. Wlewy są podawane według różnych schematów, przez okres tygodni lub miesięcy. Może trzeba będzie wziąć wolne w pracy i zmienić harmonogram podróży harmonogramie podróży, aby móc przyjmować wlewy

Ok. 30 minut przed wlewem można dostać kortykosteroidy aby uniknąć reakcji na lek obecny we wlewie. Pielęgniarki w trakcie wlewu będą sprawdzać szybkość oddychania, ciśnienie i będą monitorować pojawianie się objawów reakcji na leki biologiczne. Jeśli pojawia się reakcja, lekarz podaje lek przeciwhistaminowy, paracetamol, lub lek steroidowy.

Podczas wlewów należy mieć na sobie luźne ubrania, aby ułatwić medykom monitorowanie parametrów życiowych i aby czuć się bardziej komfortowo. Weź ze sobą książkę albo odtwarzacz muzyczny. Niektóre wlewy mogą trwać dwie godziny lub dłużej. Będziesz musiał obserwować oznaki reakcji na wlew w domu, ponieważ niektóre reakcje mogą pojawić się do 14 dni po podaniu wlewu. Objawy tych reakcji to m.in. zaczerwienienie, wysypka, gorączka, ból głowy, duszność, ból w klatce piersiowej, kołatanie serca. Poinformuj lekarza jeśli wystąpią któreś z nich.

Leczenie choroby jest czymś więcej niż tylko leczeniem bólu

Celem leczenia jest zapobieganie długotrwałym uszkodzeniom stawów i narządów.

Wszystko o czym jesteś w stanie myśleć to zdolność do chodzenia, zginania i sięgania bez odczuwania bólu w stawach. Choć ma on bezpośredni wpływ na życie codziennie, sterowanie chorobą jest czymś więcej niż tylko uśmierzanie bólu.

Wielu chorych po 4 miesiącach w reumatoidalnym zapaleniu stawów notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

„Uzyskanie ulgi w bólu z pewnością pokazuje, że jesteś na dobrej drodze” mówi doktor Eric Matteson, profesor medycyny i reumatologii Kliniki Mayo w Rochester, stan Minnesota. „Często można zrobić więcej by wyciszyć podstawową reakcję zapalną i zapobiec zniszczeniu stawów i innych narządów, które ma miejsce przy reumatoidalnym zapaleniu stawów, łuszczycowym zapaleniu stawów, czy zesztywniającym zapaleniu kręgosłupa.

Kompletny plan leczenia zapalenia stawów, może złagodzić ból i stany zapalne, hamuje uszkodzenia stawów i narządów oraz poprawia sprawność fizyczną i jakość życia.

Osiągnięcie remisji

Zamiast po prostu łagodzić ból, pozwalając ci na funkcjonowanie, lekarze mają narzędzia i leki zdolne do całkowitego wyciszenia wielu rodzajów zapaleń stawowych. Gdy objawy praktycznie znikają, a lekarz mówi że nie ma już stanów zapalnych – ma miejsce remisja.
Jeśli zaczniesz leczyć chorobą tak szybko, jak tylko się dowiesz że jesteś chory i jeśli zażywasz przepisane przez lekarza leki, możesz wejść w stan remisji. Gdy wcześnie zaczynasz brać leki z grupy DMARDs oraz leki biologiczne, wkaźnik remisji może sięgać 60%, czasami nawet więcej. Nawet jeśli nie znikną wszystkie objawy, ból będzie mniejszy, będziesz w stanie lepiej się poruszać, jakość życia będzie lepsza, oraz zmniejszy się ryzyko innych chorób, jak choroby serca.

Leczenie do celu

Niektórzy lekarze stosują strategię zwaną terapią celową podczas ustalania planu leczenia. Chodzi o to, że ty i lekarz współpracujecie wspólnie by osiągnąć cel (idealnym celem jest niska aktywność choroby lub remisja). Następnie powinny odbywać się regularne kontrole, aby sprawdzić jak się miewasz (np. co trzy miesiące). Lekarz dostosuje leki i inne zabiegi, aż osiągniesz swój cel.
Istnieje wiele sposobów pomiaru aktywności choroby w trakcie spotkań kontrolnych. David Pisetsky, MD, PhD, profesor naczelny medycyny, immunologii i reumatologii w Duke University Medical Center w Durham, w Północnej Karolinie, mówi: „Możemy obniżyć stan zapalny, więc ludzie nie czują bólu, ale to nie jest cała historia. Kiedy poziom stanu zapalnego jest wysokie, to łatwo zauważyć uszkodzenia podczas badania RTG, ale gdy poziom jest niski, trudniej zobaczyć co się dzieje”

Najnowsze badania dowodzą, iż L-formy bakterii są przyczyną choroby

Badania krwi, jak OB, czy CRP obrazują stan zapalny w całym ciele. Jestak wskaźniki te nie są wystarczająco czułe, by zarejestrować niższą aktywność czynników zapalnych, która również może wywoływać szkody w obrębie stawów i narządów. Nowsze testy (jak Vectra DA) obejmuje wiele markerów, co daje całościowy obraz choroby.

Dr Pisetsky mówi, że lekarze potrzebują takiego wskaźnika, który najlepiej zmierzy niską aktywność choroby.
Leczenie do celu w reumatoidalnym zapaleniu stawów staje się powszechne, a lekarze również zaczynają stosować tę terapię w łuszczycowym zapaleniu stawów.

Zmiana stylu życia również ma znaczenie

Leki nie działają same. Każdy lek będzie działać lepiej, jeśli połączy się go ze zmianami w stylu życia. Utrata wagi (jeśli to konieczne), utrzymywanie poziomu cholesterolu i ciśnienia krwi pod kontrolą i rzucenie palenia wszystkim poprawi zdrowie i jakość życia.
Fizyczna terapia zajęciowa, ćwiczenia, edukacja na temat choroby i terapie uzupełniające wszystko to może być częścią planu całkowitej odnowy stawów. Dr Matteson mówi: „Łącząc wszystkie lub większość, z tych elementów w spersonalizowanym planie leczenia zapalenia stawów oraz regularne wizyty u reumatologa by monitorować postępy, pozostają najlepszymi sposobami na przywrócenie zdrowia i życia bez bólu.”

Trzymanie się planu leczenia ma znaczenie

Nawet jeśli zaczniesz czuć się lepiej, lub nie lubisz skutków ubocznych leków, i chcesz przestać przyjmować leki , nie rób tego. Niski poziom stanu zapalnego w całym organizmie nadal może być przyczyną uszkodzenia stawów i narządów. Ważne jest, aby trzymać się planu leczenia i porozmawiać z lekarzem o swoich obawach. Jeśli nie bierzesz leku, lekarz nie będzie wiedział, co się dzieje lub też co nie działa i nie będzie także wiedział jak zmienić ci leki.

Nie zadowalaj się małą poprawą

„Gdy człowiek osiągnie poziom dopuszczalnego bólu, oznacza to że może sobie z nim poradzić i żyć dalej własnym życiem „, mówi dr Pisetsky. „Tak, osiągnąć więcej, ale czują się OK i są wdzięczni za to.”
Do momentu aż osiągniesz niską aktywność choroby lub remisję, nie poddawaj się. Nie trzeba się zadowolić tylko stanem przejściowym – i nie należy także pozwolić na to lekarzowi. Tylko dlatego, że czujesz się „w porządku” nie oznacza, że choroba jest pod kontrolą. Pracuj z lekarzem, aby znaleźć środek który eliminuje stan zapalny i ból.

Wady i zalety przyjmowania leków na reumatoidalne zapalenie stawów

Wszystkie leki mają plusy i minusy związane z przyjmowaniem ich, o których powinieneś wiedzieć zanim je zażyjesz.

Nie ma lekarstwa na reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) , łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS) , zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (AS), lub inne choroby zapalne, ale są środki wspomagające. Stale rosnąca liczba leków, które mogą być stosowane samodzielnie lub w kombinacjach, mogą obniżyć aktywność choroby lub wywołać remisję.

Wielu chorych po 4 miesiącach w reumatoidalnym zapaleniu stawów notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

Celem terapii tych chorób, jest agresywne leczenie bezpośrednio po diagnozie, aby powstrzymać uszkodzenie stawów i innych narządów jeszcze zanim nastąpi. Wraz z lekami, które spowalniają lub hamują chorobę, można przyjmować leki w celu złagodzenia bólu lub innych objawów. Wraz z lekarzem powinniście rozważyć wady i zalety każdego leku, zanim zdecydujesz się go przyjmować. Oto lista leków, które lekarz może ci przepisać lub możesz je dostać bez recepty.

Acetominofen

Korzyści: Paracetamol łagodzi ból i obniża gorączkę. Jest tani, bezpieczny dla żołądka i nie zwiększa szans na powikłania od strony serca (do czego mogą się przyczyniać inne leki przeciwbólowe).

Zagrożenia: Ten lek znajduje się w setkach leków zarówno na receptę i bez recety (OTC), co powoduje że można zażyć go zbyt dużo przez pomyłkę. Przedawkowanie paracetamolu może spowodować uszkodzenie wątroby. Picie więcej niż dwa drinki alkoholowe dziennie dla mężczyzn i więcej niż jeden dla kobiet może zwiększyć szanse na uszkodzenie wątroby Paracetamol nie leczy stan zapalny.

Najnowsze badania dowodzą, iż L-formy bakterii są przyczyną choroby

Opioidy

Korzyści: Leki te są dostępne jedynie na receptę i są bardzo silnymi lekami przeciwbólowymi. Niektóre z nich są również wykorzystywane w celu zatrzymania uporczywego kaszlu lub powstrzymania ciężkiej biegunki.

Zagrożenia: Zażywanie leków opioidowych może powodować zawroty głowy, senność i zaparcia. Jeśli bierzemy je dłużej niż przez krótki czas, być może trzeba będzie wziąć więcej, aby uzyskać tę samą ulgę w bólu (to się nazywa tolerancja). Przerwanie stosowania leku może wywołać nudności (uzależnienie fizyczne). Niektórzy ludzie mogą stać się uzależnieni od opiatów, ale to nie jest to samo co tolerancja i uzależnienie fizyczne.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ)

Korzyści: NLPZ uśmierzają ból, zmniejszają gorączkę i łągodzą stan zapalny. Są one dostępne w bez recepty, a mocniejsze na receptę. Aspiryna jest NLPZ, który może zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia zawału serca lub udaru mózgu , jeśli chorujesz na chorobę sercowo-naczyniową.

Zagrożenia: NLPZ inne niż aspiryna mogą zwiększyć szanse na atak serca lub udar. Wszystkie leki z grupy NLPZ są drażniące dla żołądka i mogą czasami powodować krwawienia.
„Powinniśmy powstrzymać się od przyjmowania ich, jeśli ktoś ma historię chorób serca lub przewlekłych problemów żołądkowo-jelitowych; ale jeśli ktoś ma łagodne objawy żołądkowe w trakcie użytkowania, możemy przepisać te leki z inhibitorem pompy protonowej w celu ochrony żołądka „, mówi Melissa Bussey, MD, adiunkt w Zakładzie Alergologii / Immunologii / Reumatologii Loyola University Chicago Stritch Medical School.

Kortykosteroidy

Korzyści: Kortykosteroidy działają w ten sam sposób, jak naturalny hormon kortyzol zmniejszając stan zapalny. Sterydy dają szybką ulgę w bólu i stanach zapalnych. One również spowalniają układ odpornościowy, który może pomóc w kontrolowaniu chorób autoimmunologicznych.

Zagrożenia: Skutki uboczne sterydów zależą od sposobu ich przyjmowania, jak długo oraz jaką dawkę przyjmujesz. Do niektórych z możliwych działań niepożądanych należy jaskra (podwyższone ciśnienie w oku), zaćma (zmętnienie soczewki oka), zatrzymanie płynów, zmiany nastroju i zachowania, wzrost stężenia trójglicerydów i cukru we krwi, zwiększony apetyt i rozrzedzenie kości i skóry.

Tradycyjne DMARDs

Korzyści: tradycyjne leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby (DMARDs) tłumią układ odpornościowy i są wykorzystywane do walki z chorobami zapalnymi stawów. Łagodzą one objawy, spowalniają chorobę i uszkodzenia stawów. Mogą być podawane w formie tabletek, ale niektóre są dostępne w zastrzykach do samodzielnego wykonania.

Zagrożenia: Ponieważ DMARDs powstrzymują układ odpornościowy od nadmiernych reakcji, staje się trudniejsze zwalczanie reakcji. Mogą także nieznacznie zwiększać ryzyko wystąpienia niektórych nowotworów. Inne działania niepożądane, które mogą wystąpić zależą od tego jaki lek przyjmujesz, ale mogą obejmować problemy z wątrobą, spadek liczby komórek krwi, biegunkę, bóle głowy, wypadanie włosów, brak energii, wysypkę lub świąd, bóle brzucha i utratę wagi. Może zająć kilka tygodni zanim zaczną działać, więc lekarz może przepisać NLPZ lub kortykosteroidy wraz z DMARDs więc będziesz czuć się lepiej od razu.

Biologiczne DMARDs

Korzyści: Leki w tej podgrupie DMARDs działają na specyficzne części układu immunologicznego, zatrzymując stan zapalny i spowalniając chorobę

Zagrożenia: Leki biologiczne nie są dostępne jako pigułki; występują jako zastrzyki lub wlewy dożylne(IV). Osłabiają one zdolność do zwalczania zarazków więc można dostać zakażenia podczas ich przyjmowania i tzw. „ciche” infekcje (jak gruźlica i zapalenie wątroby typu B) mogą nawracać. Niektóre leki biologiczne mogą zwiększyć szanse na wystąpienie pewnych rodzajów raka, powodować niewydolność serca lub stwardnienie rozsiane. Skutki u niektórych osób mogą obejmować ból głowy, reakcje w miejscu wstrzyknięcia (swędzenie, zaczerwienienie, obrzęk) oraz reakcje związana z infuzją (trudności w oddychaniu, szybki albo słaby puls, wysypka, nudności, wymioty).

Ukierunkowane DMARDs

Korzyści: Ukierunkowane DMARDs działają w sposób bardzo specyficzny zamiast tłumienia całego układu odpornościowego. Oznacza to, że możne wystąpić mniej skutków ubocznych niż podczas robienia tradycyjnych DMARDs. Leki te są w formie tabletek, co jest wygodne dla ludzi, którzy nie lubią igieł lub nie można dostać się do gabinetu lekarza na wlew dożylny.

Zagrożenia: Skutki uboczne ukierunkowanych DMARDs obejmują zmiany nastroju, biegunki i bóle brzucha. Każdy lek, który wstrzymuje układ odpornościowy może zmniejszyć zdolność do zwalczania zarazków. Jednym z tych leków jest apremilast, prawdopodobnie nie zwiększa szans na poważne zakażenia.

Leki na reumatoidalne zapalenie stawów

Niezależnie od tego czy masz zapalenie kości i stawów, reumatoidalne zapalenie stawów, łuszczycowe zapalenie stawów, lub jedną z prawie 100 innych form zapalnych stawów i chorób pokrewnych – jest mnóstwo leków które mogą pomóc. Mogą one złagodzić objawy, spowolnić chorobę i pomóc żyć pełnym i aktywnym życiem. Niektóre choroby związane z zapaleniami stawów – dna moczanowa, fibromialgia i osteoporoza leczy się lekami specjalnie do tego przeznaczonymi, które są opisane w naszym Przewodniku Leków.

Wielu chorych po 4 miesiącach w reumatoidalnym zapaleniu stawów notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

Oto zestawienie, które pomoże Ci odkryć co jest najlepsze dla Ciebie.

Leki przeciwbólowe

Ogólne leki przeciwbólowe (analgetyki) łagodzą ból, ale nie działają na procesy zapalne (podwyższona temperatura i obrzęki stawów) . Paracetamol (Tylenol) jest dostępny bez recepty i jest często używanyw chorobach stawów, ponieważ nie uszkadza serca i żołądka, tak jak mogą to zrobić niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ). Ale zbyt duża dawka może uszkodzić wątrobę, więc trzeba być ostrożnym, ile się bierze. Ponadto należy zwrócić uwagę na łączenie leków – takich jak leki na gorączkę, alergię lub na sen – zawierają paracetamol i inne składniki aktywne.

Opioidy sto leki przeciwbólowe, które muszą być przepisane przez lekarza. Są bardzo silne i dobrze sobie radzą z silnym bólem. Mają jednak więcej efektów ubocznych niż paracetamol i ludzie mogą się od nich uzależnić. Dr n. farm. Donald Miller, profesor Wydziału Farmacji Praktycznej w Stanowym Uniwersytecie Fargo w Dakocie Północnej ostrzega, że leki te wcale nie nie są o wiele bardziej skuteczne do długotrwałego użytkowania niż paracetamol lub NLPZ.

Leki, które zawierają zarówno paracetamol i opioidy są również dostępne.

Najnowsze badania dowodzą, iż L-formy bakterii są przyczyną choroby

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ)

NLPZ działają przeciwbólowo i przeciwzapalnie przez blokowanie substancji podobne do hormonów zwanych prostaglandyny.
Naproksen (Aleve), aspiryna i ibuprofen (Motrin, Advil) są dostępne bez recepty. Inne, jak indometacyna (Indocin) i celekoksyb (Celebrex) wymagają recepty.

NLPZ mogą zwiększyć ryzyko zawału serca, udaru mózgu lub krwawień z żołądka.

Kortykosteroidy

Kortykosteroidy , zwane czasami sterydami lub glikokortykosteroidami, zmniejszają stan zapalny, działając jak naturalny hormon człowieka – kortyzol. Działają szybko, więc są dobre dla krótkotrwałej ulgi. Mogą one jednak powodować problemy, takie jak przyrost masy ciała, zaćma i wysokie ciśnienie krwi. Jeśli trzeba brać je przez długi czas, lekarz będzie musiał zlecić ci branie niewielkiej dawki każdego dnia.

Leki modyfikujące przebieg choroby (DMARD)

Leki DMARD są wykorzystywane do spowolnienia lub zatrzymania stanu zapalnego, który powoduje pogorszenie choroby. Są one ważnym narzędziem w leczeniu RZS, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, łuszczycowego zapalenia stawów, młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów i tocznia. DMARD osłabiają zdolność do zwalczania zarazków, jest więc większa szansa na złapanie infekcji.

Może potrwać kilka tygodni lub miesięcy zanim leki DMARD zaczną działać. Jeden lek jest na ogół nie skuteczny, więc lekarz może połączyć ze sobą dwa lub trzy. Nazywa się to terapią skojarzoną.
Metotreksat to najbardziej znany i najczęściej stosowany lek z grupy DMARD. Zwykle jest to pierwszy lek przepisywany przez lekarza po zdiagnozowaniu u pacjenta RZS.

Leki biologiczne

Jest to specjalna odmiana leków z grupy DMARD. Te silne leki działają bardzo dobrze na wiele osób z RZS i innymi formami zapalenia stawów. Są one trudniejsze do wytworzenia niż tradycyjne DMARDs, dzięki czemu mogą one kosztować więcej niż wiele innych leków które przyjmujesz. Niektóre z nich występują w postaci zastrzyku do samodzielnego wykonania, inne zaś należy przyjmować poprzez wlew dożylny. Leki te osłabiają zdolność do zwalczania zarazków, można się więc łatwo zainfekować podczas ich przyjmowania.

Jeden lek biologiczny może działać bardzo dobrze na jedne osoby, na inne zaś niekoniecznie. Może on także na początku działać dobrze, a następnie po pewnym czasie – przestaje działać zupełnie. Jeżeli po pierwszej próbie lek nie działa, lekarz powinien zaproponować inny.

Istnieje pięć rodzajów leków biologicznych. Każdy działa w inny sposób aby powstrzymać to co czyni cię chorym:
Anty-TNFs – zwane także inhibitorami TNF lub blokerami TNF

Celowane leki DMARD

W odróżnieniu od tradycyjnych DMARDs, które spowalniają chorobę poprzez powstrzymywaniem całego układu odpornościowego, istnieje kilka tych leków które działają w sposób bardziej szczegółowy. Leki te przyjmuje się doustnie
Inhibitory kinazy Janus (JAK): Lekarz może zlecić ci ten leka jeśli nie działa na Ciebie metotreksat
Inhibitory fosfodiesterazy 4 (PDE 4): W przeciwieństwie do innych DMARD, lek ten nie zwiększa szans na poważne zakażenia.

Infliksymab – ciąża i karmienie piersią

Czy infliksymab wpływa na płodność, ciążę i karmienie piersią?

Jeśli masz zamiar starać się o dziecko, jeśli zajdziesz w ciążę lub jeśli myślisz o karmieniu piersią, proponujemy omówić swoje leki z reumatologiem.

Aktualne wytyczne stwierdzają, że infliksymab może być stosowany w okresie ciąży oraz u mężczyzn próbujących począć dziecko. Jeśli jest stosowany w czasie ciąży, to zazwyczaj może być wycofany po czterech miesiącach. Jeśli jest stosowany po tym czasie, jest możliwe, że może to zwiększyć ryzyko infekcji u noworodka, ale nie zostało to udowodnione.

Wielu chorych po 4 miesiącach w reumatoidalnym zapaleniu stawów notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

Jednakże, jeśli istnieje obawa, że zapalenie stawów może rozgorzeć albo infliksymab został wycofany, a następnie jego przyjmowanie było kontynuowane przez cały okres ciąży- w tym przypadku, dziecko nie powinno przyjmować żadnych żywych szczepionek (takich jak BCG), dopóki nie ukończy ono siedmiu miesięcy.

Kobiety, które stosują również metotreksat, muszą przerwać stosowanie leku i używać środków antykoncepcyjnych przez co najmniej trzy miesiące przed próbą poczęcia dziecka.

Wytyczne stwierdzają, że nie ma potrzeby, aby mężczyźni odstawiali metotreksat podczas próby poczęcia dziecka. Są tylko ograniczone informacje na temat stosowania infliksymabu podczas karmienia piersią. Niewielkie ilości infliksymabu mogą przenikać do mleka matki, ale to nie wydaje się być szkodliwe.
Nie należy ponownie wdrażać metotreksatu, dopóki nie przestanie się karmić piersią.

Infliksymab – i alkohol

Czy mogę pić alkohol, jeśli jestem na infliksymabie?

Nie ma znanych interakcji pomiędzy infliksymabem i alkoholem. Jeśli bierzesz również metotreksat, należy pić alkohol tylko w niewielkich ilościach – zwykle nie więcej niż 14 jednostek tygodniowo dla dorosłych.

W niektórych przypadkach lekarz może zalecić niższe limity, ponieważ metotreksat i alkohol mogą współdziałać i uszkadzać wątrobę.

Wielu chorych po 4 miesiącach w reumatoidalnym zapaleniu stawów notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

Infliksymab – oraz inne leki łączenie oraz interakcje

Czy infliksymab wpływa na inne leki i zabiegi?

Prawdopodobnie biorąc infliksymab, będziesz przyjmować też metotreksat. Przed zażyciem jakichkolwiek nowych leków, skonsultuj się z lekarzem i zawsze pamiętaj, aby wspomnieć, że jesteś na infliksymabie, jeśli rozmawiasz z kimkolwiek innym niż twój reumatolog.

Wielu chorych po 4 miesiącach w reumatoidalnym zapaleniu stawów notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

Można kontynuować przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) lub środków przeciwbólowych w razie potrzeby, chyba że lekarz zaleci inaczej.

Nie należy przyjmować preparatów wydawanych bez recepty lub ziołowych bez omawiania tego wcześniej ze swoim zespołem opieki zdrowotnej.

Zaleca się, aby mieć przy sobie kartę informacyjną leczenia biologicznego, którą można uzyskać od lekarza lub pielęgniarki reumatologii, aby każdy leczący cię wiedział, że jesteś na infliksymabie.

Czy mogę się szczepić jeśli jestem na infliksymabie?

Zazwyczaj zaleca się, aby ludzie na infliksymabie unikali żywych szczepionek, takich jak przeciwko żółtej febrze. Czasami jednak żywa szczepionka może okazać się konieczna – na przykład szczepienia przeciwko różyczce u kobiet w wieku rozrodczym.

Jeśli oferowane zostanie ci szczepienie na półpasiec (Zostavax) najlepiej, jeśli możesz mieć je przed uruchomieniem terapii. Szczepienie to, nie jest zalecane dla osób, które są już na infliksymabie.

Szczepienia pneumokokowe (które dają ochronę przed najczęstszą przyczyną zapalenia płuc) oraz coroczne szczepionki przeciw grypie nie oddziałują z infliksymabem i są zalecane.

Czy mogę kontynuować przyjmowanie infliksymabu, jeśli mam mieć operację?

Porozmawiaj o tym z lekarzem. Jest wielce prawdopodobne, że zostaniesz poinformowany, aby odstawić infliksymab na jakiś czas przed i po zabiegu.

Najnowsze badania dowodzą, iż L-formy bakterii są przyczyną choroby

Infliksymab – skutki uboczne

Jakie są możliwe zagrożenia i skutki uboczne infliksymabu?

Najczęstsze działania niepożądane obejmują zablokowany nos lub katar, bóle i zawroty głowy, uderzenia gorąca, wysypkę, ból żołądka lub niestrawność.

Ponieważ infliksymab wpływa na układ odpornościowy, może zwiększyć twoją podatność na zakażenia. Rzadko zdarza się, że organizm może nie produkować wystarczającej ilości komórek krwi, które pomagają zwalczać infekcje lub zatrzymać krwawienie.

Wielu chorych po 4 miesiącach w reumatoidalnym zapaleniu stawów notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

Należy powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce reumatologicznej od razu, jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy zakażenia, takie jak ból gardła, gorączka, niewyjaśnione siniaki, krwawienie, bladość lub jakiekolwiek inne nowe objawy, które cię dotyczą. Jeśli którykolwiek z tych objawów jest ciężki, infliksymab może zostać wycofany.
Należy również skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi ospa wietrzna, półpasiec lub zetkniesz się z kimś, kto je ma. Zakażenia te mogą być poważne, jeśli jesteś na infliksymabie. Może być konieczne wdrożenie leczenia przeciwwirusowego, a infliksymab może zostać wycofany dopóki ci się nie polepszy.

Leki anty-TNF, są związane z pewnymi typami raka skóry – mogą być łatwo rozpoznane na początku. Badania do tej pory nie wykazały zwiększonego ryzyka innych nowotworów.

Bardzo rzadko, u pacjentów przyjmujących infliksymab może wystąpić stan zwany toczniem polekowym, który może być zdiagnozowany za pomocą testu krwi. Objawy obejmują wysypkę, gorączkę i zwiększone bóle stawów. W przypadku wystąpienia tych objawów należy skontaktować się z zespołem reumatologicznym. Stan ten jest na ogół łagodny i zazwyczaj przechodzi, bez względu na to, czy infliksymab zostanie wycofany.

Jeśli masz ponad 16 tygodniową przerwę w leczeniu infliksymabem, istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia reakcji alergicznej, jeśli ponownie rozpoczniesz go przyjmować. Lekarz lub pielęgniarka będzie kontrolować wlew bardziej szczegółowo podczas ponownego leczenia.

Zmniejszaj ryzyko zakażenia

Staraj się unikać bliskiego kontaktu z osobami z ciężkimi aktywnymi infekcjami.

Najnowsze badania dowodzą, iż L-formy bakterii są przyczyną choroby

Infliksymab – inforamcje ogólne

Jak stosować infliksymab i jak długo on działa?

Infliksymab jest podany w kroplówce (wlew dożylny) do ramienia.
Zwykle odbywa się to w szpitalu i trwa około dwóch godzin. Musisz poczekać kolejne 1-2 godziny przed pójściem do domu, by sprawdzić, czy nie rozwijają się jakieś skutki uboczne.

Po pierwszym wlewie będziesz miał jeszcze jeden dwa tygodnie później, a następnie kolejny cztery tygodnie po drugim.

Wielu chorych po 4 miesiącach w reumatoidalnym zapaleniu stawów notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

Po trzecim wlewie będziesz nadal mieć jeden co osiem tygodni. Infuzja może zająć mniej czasu, a być może uda się mieć je w domu, gdy masz ustalone leczenie.

Twoje objawy powinny zacząć się poprawiać w czasie 2-12 tygodni.
Ponieważ jest to długotrwałe leczenie ważne jest, aby zostać przy infliksymabie (chyba że masz poważne skutki uboczne):

Nawet jeżeli na początku, wydaje się, że nie działa
Nawet wtedy, gdy objawy zaczynają się poprawiać – aby pomóc utrzymać chorobę pod kontrolą.

Leki biopodobne do infliksymabu

Infliksymab był pierwotnie dostępny wyłącznie pod nazwą Remicade.

Niedawno, dwa leki zwane Inflectra i Remsima stały się dostępne. Te nowsze leki są określane jako „bio-podobieństwa”, ponieważ zostały one wykonane, aby działać w taki sam sposób jak oryginalny lek.

Ponieważ leki te są nowsze, nie wiemy o nich dużo pod względem bezpieczeństwa i skuteczności we wszystkich sytuacjach opisanych na tych stronach.

Najnowsze badania dowodzą, iż L-formy bakterii są przyczyną choroby

Infliksymab – skutki uboczne

Infliksymab – oraz inne leki łączenie oraz interakcje

Infliksymab – i alkohol

Infliksymab – ciąża i karmienie piersią

IVIg – skutki uboczne

Jakie są zagrożenia związane z przyjmowaniem Jakie są zagrożenia związane z przyjmowaniem IVIg?

Wszyscy dawcy krwi, z którego wykonane są IVIg są starannie badani pod kątem poważnych chorób, które mogą zostać przeniesione na ciebie. Jednak nie da się całkowicie wyeliminować ryzyka przeniesienia zakażenia, na przykład nieznanym wirusem.

Wielu chorych po 4 miesiącach w reumatoidalnym zapaleniu stawów notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

Czy wpływa na szczepienia?

IVIg mogą ingerować w odpowiedź immunologiczną po podaniu każdej szczepionki, a to może sprawić, że może być ona mniej skuteczna. Dlatego najlepiej unikać szczepionek przez co najmniej 6 tygodni (czasem dłużej, w zależności od dokładnej szczepionki) po infuzji IVIg.

Czy mogę pić alkohol podczas leczenia IVIg?

Nie ma żadnego szczególnego powodu, aby unikać alkoholu przed lub po wlewie IVIg.

Czy IVIG wpływają na płodność lub ciążę?

Chociaż nie istnieją żadne konkretne szkodliwe skutki dla matki lub dziecka, po podaniu IVIG w czasie ciąży, to zwykle lepiej unikać wlewów, ponieważ ich bezpieczeństwo nie zostało dobrze zbadane.

Czy wpływają na karmienie piersią?

Nie należy karmić piersią, jeśli przyjmujesz IVIg. Immunoglobuliny zostaną przekazane do mleka matki, a my jeszcze nie wiemy, jaki wpływ mogą one mieć na dziecko.

Wielu chorych po 4 miesiącach w reumatoidalnym zapaleniu stawów notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej